Τρίτη 11 Αυγούστου 2009

Αρχιμ. Σαράντης Σαράντος, ΑΜΚΑ. Είναι μια απλή κάρτα; Ενημέρωση, τοποθέτηση, ομολογία

Το παρακάτω εκτενές άρθρο του π. Σαράντη που μας εστάλη αποτελεί την πληρέστερη τοποθέτηση για το ζήτημα του ΑΜΚΑ. Το ίδιο άρθρο δημοσιεύεται και στο τελευταίο φύλλο του Ορθοδόξου Τύπου (17/7/2009)
ΑΜΚΑ Εἶναι μιά ἁπλῆ κάρτα; Ἐνημέρωση, τοποθέτηση, ὁμολογία.
Τοῦ Ἀρχιμ. Σαράντη Σαράντου Ἀπό τήν 1η Ἰουνίου 2009 καθιερώθηκε ἡ ὑποχρεωτική παραλαβή τοῦ ΑΜΚΑ, πού εἶναι γραμμένος πάνω σέ μιά ἁπλῆ κάρτα σάν ταυτότητα. Τήν κάρτα αὐτή τοῦ ΑΜΚΑ ὑποχρεωτικά ἔχουν παραλάβει προγενέστερα ὅλοι οἱ νομιμοποιηθέντες στή χώρα μας μετανάστες. Καλούμαστε λοιπόν καί μεῖς, οἱ νόμιμοι Ἕλληνες πολῖτες μέχρι τήν τελευταία ἡμέρα τοῦ Σεπτεμβρίου 2009 νά τήν παραλάβουμε. Ἄν ἀρνηθοῦμε, ἀπειλούμαστε ἀπό τό ἄρθρο 153 τοῦ νόμου 3655/2008: 1. Νά μήν ἔχουμε τό δικαίωμα ἐργασίας καί συνταξιοδότησης 2. Νά μήν ἔχουμε ἰατροφαρμακευτική περίθαλψη καί ἀσφάλιση 3. Νά μήν πληρωνόμαστε μισθούς, ἐπιδόματα, συντάξεις 4. Νά στερούμαστε σχεδόν πάσης δικαιοπραξίας. Τί εἶναι ὅμως ὁ ΑΜΚΑ; Ἀπό συνεντεύξεις ἁρμοδίων κρατικῶν παραγόντων γνωρίζουμε ὅτι δέν πρόκειται γιά μιά ἁπλῆ κάρτα καί ἕνα ἁπλό ἀριθμό ἰατροφαρμακευτικῆς ἀσφάλισης. Αὐτή ἡ ἁπλῆ κάρτα σύντομα θά ἀλλαχθεῖ καί θά γίνει τελικά ἠλεκτρονική. Θά γίνει σάν τίς ἠλεκτρονικές ταυτότητες πού χρησιμοποιοῦνται σέ ἄλλα Εὐρωπαϊκά καί Ἀμερικανικά Κράτη. Παλαιότερες αντιδράσεις Ὄχι μόνο τώρα, ἀλλά ἀπό πολύ παλαιότερα ἀνησυχούσαμε καί ἀντιδρούσαμε γιά τήν προτεινόμενη ἀπό διάφορες κυβερνήσεις τῆς χώρας μας καθιέρωση ἠλεκτρονικῶν ταυτοτήτων ἤ ἠλεκτρονικῶν καρτῶν. Τήν ἀντίδρασή μας αὐτή εἶχαν συνειδητοποιήσει οἱ Εὐρωπαῖοι ἑταῖροι μας καί γιά αὐτό δέν βιάζονταν ἄκομψα νά μᾶς τίς ἐπιβάλουν. Ὁ καγκελάριος μάλιστα τῆς Γερμανίας Γκέρχαρντ Σρέντερ τό 2000 εἶχε πεῖ, ὅτι ἐφόσον οἱ Ἕλληνες ἀντιδροῦν στίς ἠλεκτρονικές ταυτότητες, ἄς τούς δώσουμε μιά ἄλλη κάρτα ἠλεκτρονική. Ἔτσι μεθοδεύτηκε στίς μέρες μας ὁ ΑΜΚΑ, μέ προοπτική τή θέσπιση ὄχι ἠλεκτρονικῆς ταυτότητας ἀλλά κάρτας ἠλεκτρονικῆς.
Συνθήκη Σέγκεν Οἱ ἠλεκτρονικές ταυτότητες καθιερώθηκαν τό 1986 γιά πρώτη φορά μέ τό νόμο 1599 τοῦ Κουτσόγιωργα «περί ἠλεκτρονικῶν ταυτοτήτων καί τοῦ ΕΚΑΜ». Κινητοποιήσεις κληρικῶν καί λαϊκῶν μαζί μέ τήν ἀντίδραση τοῦ τότε ἀρχιεπισκόπου Σεραφείμ κατέστησαν ἀνενεργό τό νόμο. Ἐφαρμόσθηκε ὅμως ὁ Α.Φ.Μ., ἕνας ἀριθμός πού χαρακτηρίζει διά βίου τόν πολίτη στίς οἰκονομικές του συναλλαγές. Ἀπό τῆς 8ης Δεκεμβρίου 1997 ἐφαρμόστηκε καί στήν πατρίδα μας ἡ Συνθήκη Σένγκεν. Γιά νά λειτουργήσει τό ὅλο σύστημά της ἔπρεπε ὑποχρεωτικά νά ἐκδοθοῦν οἱ ἠλεκτρονικές ταυτότητες. Τότε στίς 9 Φεβρουαρίου 1998 ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἔστειλε τήν ὑπ’ ἀριθμό 2641 ἐγκύκλιο πρός τόν εὐσεβῆ Ὀρθόδοξο Ἑλληνικό λαό. Ἔγινε μιά ἀντικειμενική κριτική τῆς Συνθήκης πού συμπληρώθηκε καί μέ τήν ἄποψη τοῦ ἰδίου τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Κοινοβουλίου, τό ὁποῖο μέ σειρά ἐκθέσεων στιγματίζει τή Συνθήκη γιά «ἔλλειψη διαφάνειας καί δημοκρατικοῦ ἐλέγχου».
Το ιδεολογικό υπόβαθρο Ἡ Συνθήκη Σένγκεν ἀποτελεῖ τό πρῶτο ἐπίσημο ἰδεολογικό ὑπόβαθρο τῆς Νέας Ἐποχῆς. Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας θεωρεῖ τόν ἄνθρωπο ὡς κορωνίδα τῆς δημιουργίας, πεποιημένο ἀπό αὐτά τά χέρια τοῦ Δημιουργοῦ μέ αὐτονόητη τή συνεργασία τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἡ Συνθήκη Σένγκεν θεωρεῖ τόν ἄνθρωπο ἔνοχο, γιαυτό θά πρέπει παντοῦ καί πάντοτε νά ἀποδεικνύει κατά τό δυνατόν τήν ἀθωότητά του. Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας στηριζομένη καί στήν Παλαιά καί στήν Καινή Διαθήκη καί στήν ἑρμηνευτική παράδοση τῶν Ἁγίων Πατέρων ἐξακολουθεῖ νά θεωρεῖ τόν ἄνθρωπο ὡς εἰκόνα Θεοῦ, μολονότι φέρει μεταπτωτικά «στίγματα πταισμάτων»........... Ὁ ΑΜΚΑ, οἱ ἠλεκτρονικές ταυτότητες καί τελικά – μή γένοιτο – τό χάραγμα ἀποτελοῦν βδελυκτά τέκνα τῆς Συνθήκης Σένγκεν, ἡ ὁποία ἐξακολουθεῖ μέ τήν ἰσχύ της νά διαποτίζει ἰδεολογικά τήν Εὐρώπη καί κατ’ ἐπέκταση τήν παγκόσμια κοινότητα.
Ηλεκτρονικές ταυτότητες Ὅσον ἀφορᾷ τίς ἠλεκτρονικές ταυτότητες συνιστοῦσε ἡ Ἱερά Σύνοδος στούς πιστούς νά μή τίς δεχθοῦν, ἐφόσον ὁ βασικός κωδικός τους θά εἶναι ὁ δυσώνυμος καί ἀπαράδεκτος ἀριθμός 666, ὁ ἀριθμός τοῦ Ἀντιχρίστου. Λόγῳ τῶν ἀντιδράσεων τοῦ Ὀρθοδόξου λαοῦ μας, ἦταν ἑπόμενο καί ἡ διοικοῦσα Μητέρα Ἐκκλησία, ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος νά τοποθετηθεῖ ἀρνητικά, ἀναγνωρίζουσα τή σοβαρότητα τῆς φωνῆς τοῦ λαοῦ.
Νόμοι, Άρθρα, ΑΜΚΑ Παρά ταῦτα καθιερώθηκε ὁ ΑΜΚΑ μέ τό ἄρθρο 64 τοῦ Ν. 2084/1992 καί συμπληρώθηκε μέ τήν παράγραφο 8 τοῦ ἄρθρου 20 τοῦ Ν. 2556/1997, τό ἄρθρο 39 τοῦ Ν. 2676/1999 καί τήν παράγραφο 8 τοῦ ἄρθρου 62 τοῦ Ν. 3518/2006. Τέλος σύμφωνα μέ τό ἄρθρο 153 τοῦ Νόμου 3655/2008 ὁρίζεται ὁ ΑΜΚΑ ὡς ὁ ἀριθμός ἐργασιακῆς καί ἀσφαλιστικῆς ταυτοποίησης ὅλων τῶν πολιτῶν τῆς χώρας ὑποχρεωτικά. Στήν παράγραφο 2 τοῦ ὡς ἄνω ἄρθρου συνιστᾶται ἡ ἀναγραφή τοῦ ΑΜΚΑ σέ κάθε ἔγγραφο τοῦ πολίτη στήν ἐργασία, τήν ἀσφάλεια καί τήν προστασία ὑγείας. Κατά συνέπεια ἐπιβάλλεται ἐκβιαστικά ἡ ἀποδοχή του καί παραλαβή ἀπ’ ὅλους τούς πολῖτες. Οἱ γονεῖς μάλιστα ἔχουν τήν ὑποχρέωση νά κάνουν τίς νόμιμες ἐνέργειες γιά νά παραλάβουν ΑΜΚΑ καί γιά τά ἀνήλικα τέκνα τους.
Η.ΔΙ.ΚΑ Συγκεκριμένα χορηγεῖται ἀπό τήν Η.ΔΙ.Κ.Α. ΑΕ, δηλαδή ἀπό τήν Ἠλεκτρονική Διακυβέρνηση Κοινωνικῆς Ἀσφάλισης, πού εἶναι ἀνώνυμη ἑταιρεία τοῦ δημοσίου καί ἐποπτεύεται ἀπό τή Γ.Γ.Κ.Α (Γενική Γραμματεία Κοινωνικῶν Ἀσφαλίσεων).
Ιδιωτική Εταιρεία ΕΠΑΦΟΣ
Ὅμως τήν παραγωγή ὅλων τῶν ἐπίμαχων ἀριθμῶν ἔχει ἀναλάβει ἡ ἰδιωτική ἑταιρεία ΕΠΑΦΟΣ ΕΠΕ ἡ ὁποία ἐξειδικεύεται σέ ἐκπαιδευτικά προγράμματα διαχειρίσεως διαφημιστικοῦ ὑλικοῦ γιά τά Μ.Μ.Ε. Κάθε ἀπροκατάληπτος πολίτης πού μαθαίνει αὐτήν τήν πληροφορία, ἀμέσως αἰσθάνεται μιά ἀνασφάλεια. Σέ ἀρκετές ἱστοσελίδες σχολιάζεται μέ καχυποψία ἡ ἀνάθεση αὐτοῦ τοῦ τόσο ὑπεύθυνου ἔργου σέ μιά ἰδιωτική ἑταιρεία. Ποιός μπορεῖ νά ἐγγυηθεῖ ὅτι τά προσωπικά εὐαίσθητα δεδομένα θά μείνουν ἀπόρρητα ἀπό ἕνα ἰδιωτικό φορέα; Τό πρακτορεῖο εἰδήσεων Reuters ἔχει ἀνακοινώσει ὅτι παραπε¬τάχτηκαν προσωπικά στοιχεῖα γιά τό μισό Βρετανικό πληθυσμό. Αὐτό σημαίνει ὅτι δέν ὑπάρχει ἀσφάλεια, μυστικότητα καί σωστή φύλαξη τῶν προσωπικῶν μας δεδομένων, πού θά κυκλοφοροῦν εἴτε ἐντός εἴτε ἐκτός τῶν ἐπικείμενων ἠλεκτρονικῶν καρτῶν, ἐν γνώσει μας ἤ ἐν ἀγνοίᾳ μας.
Εθνικό Μητρώο Κοινωνικής Ασφάλισης Μέ τό ἄρθρο 61 τοῦ Ν. 3518/2006 πού προμνημονεύσαμε συνιστᾶται εἰδικό τμῆμα ὑποστήριξης Ἐθνικῶν Μητρῴων Κοινωνικῆς Ἀσφάλισης μέ ἔργο τήν ἐπίβλεψη, τόν ἔλεγχο καί συντονισμό ὅλων τῶν ἐμπλεκομένων φορέων ὡς καί τήν παροχή στοιχείων ἀπό τά Μητρῷα σέ φορεῖς τοῦ Ἑλληνικοῦ Δημοσίου καί τῶν κρατῶν μελῶν τῆς Ε.Ε. Οὔτε στό νόμο αὐτό οὔτε σέ ἄλλο σχετικό προβλέπεται κάποιο δικαίωμα ἐλέγχου τοῦ πολίτη στά στάδια παραγωγῆς τοῦ ἀτομικοῦ του ΑΜΚΑ. Ἡ ἰδιωτική ἑταιρεία ΕΠΑΦΟΣ θά ἔχει δικαίωμα νά χειρίζεται τά στοιχεῖα μας. Ὁ ἴδιος ὁ πολίτης δέν θά ἔχει κανένα δικαίωμα νά ἐλέγχει τά δικά του στοιχεῖα. Σύγχρονα μικροτσιπς
Ἡ ἤδη δοθεῖσα κάρτα φαίνεται μιά πολύ ἁπλῆ κάρτα χωρίς τσίπ καί κατά πᾶσα πιθανότητα χωρίς bar code. Σύμφωνα μέ συνέντευξη τύπου τοῦ Γενικοῦ Γραμματέα τοῦ Ὑπουργείου Ἀπασχόλησης κ. Δημοσθένη Μαμμωνᾶ θά ἐπακολουθήσει ἡ ἑπόμενη κάρτα, πού θά ἔχει τό τσίπ. Τά ἐξελιγμένα καί σύγχρονα μικροτσίπς ἔχουν μεγάλη χωρητικότητα. Διαφέρουν ἀπό τά παλαιότερα ὅσο μιά σφεντόνα ἀπό ἕνα ὑπερσύγχρονο ὅπλο. Μποροῦν νά ἀποθηκεύσουν ἄπειρους χαρακτῆρες. Εἰδικά γιά τήν ἐπερχόμενη ἠλεκτρονική ταυτότητα θά ὑπάρχουν τέσσερις χῶροι. Ὁ πρῶτος γιά ὅλα τά θέματα τῆς ὑγείας, ὁ δεύτερος γιά ὅλα τά οἰκονομικά θέματα (πληρωμές καί μισθοί), ὁ τρίτος γιά συναλλαγές μέ δημόσιους φορεῖς καί ὁ τέταρτος γιά ὅλα τά ὑπόλοιπα.
Όλες οι συναλλαγές μας Μέσῳ αὐτῆς θά γίνονται ὅλες οἱ συναλλαγές μας: • Γύρω ἀπό θέματα διορισμῶν, ἐργασίας, συνταξιοδότη¬σης • Γύρω ἀπό τά θέματα ὑγείας, φαρμάκων καί ἰατρικῆς περίθαλψης • Γύρω ἀπό τά θέματα μισθοδοσίας μας, οἰκονομικῶν συναλλαγῶν μέ διάφορους φορεῖς. • Γύρω ἀπό θέματα συναλλαγῶν μέ ὅλους τούς δημόσιους φορεῖς.
Ακόμα bar code; Τί θά γίνει ὅμως μέ τό bar code καί μέ τόν δυσώνυμο ἀριθμό 666; Οἱ προηγούμενες κυβερνήσεις σεβάστηκαν τελικά καί τή χριστιανική συνείδηση τῶν Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων καί τό Ἑλληνικό Σύνταγμα. Ἡ παροῦσα κυβέρνηση τί θά κάνει;
Αντιρρησείες συνειδήσεως; Τό Ἑλληνικό Δίκαιο ὑπῆρξε τόσο εὐέλικτο πού παρέσχε προστασία ἀκόμη καί στούς ἀντιρρησίες συνειδήσεως, ὅπως π.χ. θέσπιση ἐναλλακτικῆς θητείας γιά τούς μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ, μέ τό νόμο 2510/1997. Οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί θά ἀντιμετωπισθοῦν μέ ἄλλο κριτήριο ὡς ταλιμπάν, ὡς φανατικοί; Μά καί αὐτοί ὑπερπροστατεύονται στή χώρα μας. Πρόσφατα ἡ Ἑλληνική κρατική μηχανή μαζί μέ τούς δημοσιογράφους ἐπέδειξαν ἀσύλληπτη «κατανόηση» πρός τό «διωκόμενο» Μουσουλμᾶνο πρόσφυγα, πού τοῦ κατάστρεψαν κάποιοι μιά σελίδα τοῦ Κορανίου του.
Προνόμια του Σουλτάνου στην Ορθόδοξη Εκκλησία Ὁ Σουλτάνος κατακτητής μετά τήν πτώση τῆς Βασιλευούσης, ἀμέσως μετά τήν διοικητική ὑπαγωγή της στήν Τουρκική αὐλή, ἔδωσε προνόμια στόν Πατριάρχη καί γενικότερα στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί στούς Ὀρθοδόξους. Σήμερα οἱ Ὀρθόδοξοι καί τό Ὀρθόδοξο Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο μας καταπιέζονται ἀπό τήν Τουρκική ἀνθελληνική ἐξωτερική πολιτική. Ὅσοι δέν πάρουμε τίς κάρτες τοῦ ΑΜΚΑ γιά λόγους χριστιανικῆς συνειδήσεως θά ἀντιμετωπισθοῦμε ὅπως καί οἱ Ἕλληνες Ὀθρόδοξοι στήν Τουρκία καί τό Ὀρθόδοξο Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο. Θά καταντήσουμε «διωκόμενοι» ὡς μειονότητα στήν πατρίδα μας; Μά ἡ πατρίδα μας ἔχει ἐπιδείξει ἄριστη συμπεριφορά πρός τίς μικρές μειονότητες τῶν μεταναστῶν μέχρι σήμερα, ἐν ἀντιθέσει πρός ἄλλα Εὐρωπαϊκά κράτη πού συμπεριφέρονται ἐντελῶς ἀπάνθρωπα στούς οἰκονομικούς μετανάστες. Μάλιστα φθάσαμε στό ἔπακρο τῆς εὐαισθησίας πρός τίς μειονότητες μέσα στήν πατρίδα μας. Φθάσαμε στό σημεῖο νά ἀπαλείψουμε ὅλοι οἱ Ἕλληνες τό θρήσκευμα ἀπό τίς ταυτότητές μας, γιά νά μή σοκάρονται καί νά μή στεναχωροῦνται, ὑποτίθεται, οἱ ἀδύνατοι καί φτωχοί μετανάστες. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος ἔκανε τίς λαοσυνάξεις γιά νά ἀποφύγει τήν ἀπάλειψη τοῦ θρησκεύματος ἀπό τίς ταυτότητές μας. Τότε ὁ Ἑλληνικός λαός ἔδειξε ἔντονα ὁμολογιακή συμπεριφορά. Τώρα τί θά γίνει; Ἡ κυβέρνηση ἔσπευσε νά ἀνακοινώσει ὅτι ἔχουν πάρει τόν ΑΜΚΑ ἄνω τῶν 7.000.000 πολιτῶν. Εἶναι γεγονός ὅτι πράγματι τίς πρῶτες ἡμέρες τοῦ Ἰουνίου τά ΚΕΠ ἦταν ἀσφυκτικά γεμάτα ἀπό τούς πολῖτες πού ζητοῦσαν πανικόβλητοι τόν ΑΜΚΑ. Δέν ἀναφέρουν ὅμως τά Μ.Μ.Ε. τίς ἀντιδράσεις τῶν πολιτῶν, πού ἔχουν σωστά ἐνημερωθεῖ καί γνωρίζουν τί εἶναι ὁ ΑΜΚΑ.
Προς την Ιερά Σύνοδο Τό παρόν πόνημα ἀποτελεῖ τέλος μιά ταπεινή υἱική προτροπή πρός τή Σεπτή Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος νά ἀσχοληθεῖ μέ τό θέμα, ὅπως προγενέστερα μέ τήν ἐγκύκλιο 2641/1998 γιά τίς ἠλεκτρονικές ταυτότητες καί νά μᾶς καθοδηγήσει γιά τίς συγκεκριμένες ἐνέργειες πού πρέπει νά κάνουμε ὡς πιστά τέκνα τῆς Ἐκκλησίας μέσα σέ μιά εὐνομούμενη πολιτεία. Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας καί θεωρητικά – θεολογικά, ἀλλά καί πρακτικά – κοινωνικά ἔχει ἀποδείξει ὅτι δέν ἔχει μονοφυσιτίζουσες τάσεις ἀλλά ἐνδιαφέρεται καί γιά τήν ἐν Χριστῷ πνευματική μας ζωή καί γιά τήν ἐπιτυχῆ κοινωνική διαβίωση. Ἐπώνυμοι καί μορφωμένοι - καταρτισμένοι πολῖτες ἔχουν ὑποβάλει κοσμίως τίς ἐνστάσεις τους γιά τίς ἀδυναμίες τοῦ ΑΜΚΑ καί γιά τήν ὁλοκληρωτική παγκοσμιοποιητική νοοτροπία του. Μετά τήν παράθεση τῶν παραπάνω ἱστορικῶν καί ἐνημερωτικῶν στοιχείων πρέπει νά γνωρίζουμε εἰς βάθος τί εἶναι ὁ ΑΜΚΑ.
Ισόβιος προσωπικός αριθμός 1. Στό 153ο ἄρθρο καί στή 2η παράγραφο τοῦ ἀσφαλιστικοῦ Νόμου καθορίζεται ὁ ἀριθμός κάθε πολίτη τῆς χώρας πού θά εἶναι ἰσόβιος, ἐντελῶς προσωπικός καί θά ἔχει παγκόσμια ἰσχύ. Ἔτσι κάθε πολίτης ἐντάσσεται στό παγκόσμιο κράτος τῆς Νέας Ἐποχῆς.
Αριθμοποίηση του ανθρώπου 2. Ὁ κάθε ἄνθρωπος χάνει τό βαπτιστικό του ὄνομα ἀκόμα καί τό ἐπώνυμό του καί γίνεται γνωστός στό παγκόσμιο κράτος μέ τόν ἀριθμό πού τοῦ δίνει πλέον ἡ Νέα Ἐποχή. Καταντᾷ ἔτσι ὁ ἄνθρωπος ὡς ἕνας ἀριθμός, οὐσιαστικά χωρίς ὄνομα. Εἶναι ἕνας ἀριθμός μέσα στά ἑκατομμύρια τῶν ἀριθμῶν πού ἀντιστοιχοῦν σέ κάθε ἄνθρωπο. Τό πρόσωπο τό μοναδικό καί ἀνεπανάληπτο κατά τή χριστιανική ἀντίληψη μεταβάλλεται σέ ἀριθμό. Ἡ προσβολή τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου μεγιστοποιεῖται ὅταν συνεκτιμηθεῖ μέ τήν ἀπαξίωση τοῦ κύρους τοῦ Μυστηρίου τῆς Βαπτίσεως, τήν ὁποία ἐπιφέρει ἡ προαναφερθεῖσα ταυτοποίηση τοῦ προσώπου μέσῳ τοῦ ἀριθμοῦ καί ὄχι μέσῳ τοῦ ἀναγνωρισμένου Χριστιανικοῦ ὀνόματος, ὅπως συμβαίνει μέχρι σήμερα. Ἄλλωστε ἡ προστασία τῆς θρησκευτικῆς συνείδησης παρέχεται πλήρως ἀπό τό ἄρθρο 9 τοῦ Ἑλληνικοῦ Συντάγματος, στή 1η παράγ. τοῦ 2ου ἄρθρου γιά τήν ἀξία τοῦ ἀνθρώπου καί στή 1η παράγ. τοῦ 13ου ἄρθρου πού γίνεται λόγος γιά τήν ἐλευθερία τῆς θρησκευτικῆς συνείδησης. Ἡ ταύτιση τοῦ φυσικοῦ προσώπου μέ ἕνα ἀριθμό καί ἡ ἀναγνώρισή του μέ αὐτόν τόν ἀριθμό ἐξομοιώνει τόν ἄνθρωπο μέ ζῷο ἤ πρᾶγμα. Ἀνακαλεῖ στή μνήμη μας τούς κρατουμένους στά ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ἀκόμη ἡ ἀριθμοποίηση καί κατά συνέπεια ὁ ὑποβιβασμός τῆς ἀξίας τοῦ προσώπου ἀντίκειται πλήρως στή διάταξη τοῦ 1ου ἄρθρου τοῦ Χάρτη τῶν θεμελιωδῶν δικαιωμάτων τῶν πολιτῶν τῆς Ε.Ε., τῆς 1ης παραγράφου τοῦ 2ου ἄρθρου τοῦ Ἑλληνικοῦ Συντάγματος πού μιλάει γιά τήν ἀξία τοῦ ἀνθρώπου καί τοῦ 57ου ἄρθρου τοῦ Ἀστικοῦ Κώδικος πού μιλάει γιά τήν προστασία τῆς προσωπικότητος, καθόσον ἡ ζωή καί ἡ προσωπικότητα τοῦ ἀνθρώπου εἶναι τά ὕψιστα ἀγαθά πού προστατεύονται ἀπό τό δικαιϊκό μας σύστημα, κάτι πού ἐπιδεικτικά ἀγνοεῖ ὁ Ν. 3655/2008.
11 ψηφία ο ΑΜΚΑ 3. Ὁ ἀριθμός εἶναι διαμορφωμένος ὥστε νά περιέχει πρός τό παρόν 11 ψηφία. Τά ἕξι πρῶτα δηλώνουν τήν ἡμέρα, τό μήνα καί τό ἔτος γεννήσεως κάθε πολίτη. Ἕνα εὐαίσθητο προσωπικό δεδομένο ἀποβαίνει ὡς τό πιό κοινό καί πιό ἀναγνώσιμο στοιχεῖο ἀπό τόν ὁποιονδήποτε. Τά τέσσερα ἑπόμενα δείχνουν τόν αὔξοντα ἀριθμό τοῦ συγκεκριμένου πολίτη. Εἶναι ὁ ἀριθμός τῆς καταχώρησης. Ἕνα ἀκόμη ψηφίο ὀνομάζεται χαρακτήρας ἐλέγχου.
Ο νόμος απειλεί τους πολίτες 4. Ὁ νόμος ἀπειλεῖ τούς πολῖτες. Ἄν δέν δεχθοῦν τόν ΑΜΚΑ καί δέν ἀποκτήσουν κάρτα, δέν θά μποροῦν νά ἔχουν ἰατροφαρμακευτική περίθαλψη, νά εἰσπράξουν μισθούς, συντάξεις καί ἐπιδόματα καί δέν θά ἔχουν δυνατότητες δικαιοπραξιῶν. Θά ἀποκλεισθοῦν ἀπό ὁλόκληρο τό φάσμα τῆς ζωῆς. Πρόδηλα ὁ νόμος ἔρχεται σέ τέλεια ἀντίθεση πρός τό Σύνταγμα τῶν Ἑλλήνων πού τά ἄρθρα του ὁρίζουν τίς ὑποχρεώσεις τοῦ πολίτη ἀλλά καί τά δικαιώματά του, ὅπως τό ἄρθρο 5 παράγραφος 1 πού ὁρίζει ὅτι «Καθένας ἔχει δικαίωμα νά ἀναπτύσσει ἐλεύθερα τήν προσωπικότητά του καί νά συμμετέχει στήν κοινωνική, οἰκονομική καί πολιτική ζωή τῆς Χώρας, ἐφόσον δέν προσβάλλει τά δικαιώματα τῶν ἄλλων καί δέν παραβιάζει τό Σύνταγμα ἤ τά χρηστά ἤθη», χωρίς νά θέτει ἄλλες προϋποθέσεις.
Χάρτης ανθρωπίνων δικαιωμάτων 5. Ἐπίσης σύμφωνα μέ τό Χάρτη Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων τῆς Ε.Ε. (C 364/18-2-2000) περιγράφονται οἱ ὑποχρεώσεις τῆς Ε.Ε. ἀπέναντι σέ κάθε πολίτη της μέ τά παρακάτω ἄρθρα: α. Ἄρθρο 1ο ἀνθρώπινη ἀξιοπρέπεια β. Ἄρθρο 15ο ἐλευθερία ἐπαγγέλματος καί δικαίωμα πρός ἐργασία . γ. Ἄρθρο 29 δικαίωμα πρόσβασης στίς ὑπηρεσίες εὑρέσεως ἐργασίας δ. Ἄρθρο 16 ἐπιχειρηματική ἐλευθερία ε. Ἄρθρο 25 δικαιώματα ἡλικιωμένων στ. Ἄρθρο 34 κοινωνική ἀσφάλεια καί ἀρωγή ζ. Ἄρθρο 35 προστασία ὑγείας. Ἐπί πλέον στήν Εὐρωπαϊκή σύμβαση ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων ΝΔ 53/1974 καί Ν. 2004/1996 καί ἰδιαίτερα στά ἄρθρα 1 καί 53 γίνεται λόγος γιά τό σεβασμό τῶν δικαιωμάτων τοῦ ἀνθρώπου καί τήν προστασία τῶν ἀναγνωρισμένων δικαιωμάτων τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τήν Ε.Ε.
Αντισυνταγματικός ο ΑΜΚΑ 6. Ὁ νόμος τοῦ ΑΜΚΑ εἶναι ἀντίθετος πρός τό 3ο ἄρθρο τοῦ Ἑλληνικοῦ Συντάγματος πού ὁρίζει ὅτι ἐπικρατοῦσα θρησκεία τῆς Ἑλλάδος εἶναι ἡ Ὀρθόδοξη. Οἱ νόμοι τοῦ κράτους προστατεύουν καί διαφυλάσσουν τά ἱερά κείμενα τῆς Ἁγίας Γραφῆς, τῶν Ἱερῶν Κανόνων καί τήν Ἱερά Παράδοση. Στό βιβλίο τῆς Καινῆς Διαθήκης καί δή τῆς Ἀποκαλύψεως, ὁ δυσώνυμος ἀριθμός 666 εἶναι τοῦ Ἀντιχρίστου. Ὁ ἀριθμός αὐτός ἀντιστοιχεῖ στά 666 τάλαντα χρυσοῦ πού ἐπέβαλαν οἱ Ἑβραῖοι ὡς ἑτήσιο φόρο ὑποτελείας στά Ἔθνη πού ὑποδούλωναν μέ διαφόρους πολέμους . Πῶς εἶναι δυνατόν ὁ νόμος τοῦ Χριστιανικοῦ Κράτους νά καταργεῖ καί νά καταπατᾷ τό ἄρθρο τοῦ Συντάγματος; Ἄρα ὁ νόμος εἶναι ἀντισυνταγματικός. Ἐπιπροσθέτως ἄς μή ξεχνᾶμε ὅτι ἡ τήρηση τῶν Ἱερῶν Κανόνων καί τῆς Ἱερᾶς Παραδόσεως δέν εἶναι μόνο ἠθικό χρέος ἑνός ἑκάστου ὀρθοδόξου ἀλλά καί ἀποτελεῖ Καταστατική Ἀρχή ὅπως ἀναγνω¬ρίζεται στίς παρ. 1καί 3 τοῦ 3ου ἄρθρου τοῦ Ἑλληνικοῦ Συντάγματος.
Επιβολή του ΑΜΚΑ 7. Ἡ ἐκβιαστική ἐπιβολή ἀπό τό νόμο σέ ὑποχρεωτική ἀποδοχή τοῦ ΑΜΚΑ προσβάλλει κατάφωρα τή θρησκευτική συνείδηση καί τήν προσωπικότητα, ὡς θεμελιωδῶν δικαιωμάτων καί γιαυτό προστατευομένων ἀπό τό Ἑλληνικό Σύνταγμα. Προφανῶς συνιστᾷ κατάχρηση δικαιώματος πού ρητά καί κατηγορηματικά ἀπαγορεύεται ἀπό τήν Εὐρωπαϊκή Σύμβαση γιά τά Δικαιώματα τοῦ Ἀνθρώπου (ΕΣΔΑ) καί τό Ἑλληνικό Σύνταγμα.
Κείμενα:νόμου ΑΜΚΑ και Αποκαλύψεως 8. Τό κείμενο τοῦ νόμου πού καθορίζει τόν ΑΜΚΑ εἶναι ἐντελῶς ἀντίστοιχο τοῦ 17ου στίχου τοῦ 13ου κεφαλαίου τῆς Ἀποκαλύψεως. Μοιάζει νά ἐμπαίζεται τό κείμενο τῆς Ἀποκαλύψεως ἀπό τό νόμο, ἤ νά κατοχυρώνεται ὁ νόμος ἀπό τό κείμενο τῆς Ἀποκαλύψεως. Παραθέτουμε καί τά δύο κείμενα, γιά νά φανεῖ ἡ ὁμοιότητα τῶν περιεχομένων τους: Ἄρθρο 153 τοῦ νόμου 3655/2008 2. Ἀπό τήν ἴδια ὡς ἄνω ἡμερομηνία οὐδείς δύναται νά ἀπασχοληθεῖ ὡς μισθωτός ἤ ὡς αὐτοαπασχολούμενος, νά ἀσφαλισθεῖ ἤ νά καταβάλει ἀσφαλιστικές εἰσφορές, νά ἐκδώσει ἤ νά ἀνανεώσει βιβλιάριο ἀσθενείας, νά δικαιωθεῖ καί νά εἰσπράξει συντάξεις καί γενικότερα πάσης φύσεως παροχές, ἐπιδόματα καί βοηθήματα, ἐάν δέν διαθέτει ΑΜΚΑ, ὁ ὁποῖος ἀναγράφεται ὑποχρεωτικά ἐπί ὅλων τῶν ὡς ἄνω ἀντίστοιχων παραστατικῶν. Ἀποκαλύψεως κεφ. 13 στ. 17 «… ἵνα μή τις δύνηται ἀγοράσαι ἤ πωλῆσαι εἰ μή ὁ ἔχων τό χάραγμα, τό ὄνομα τοῦ θηρίου ἤ τόν ἀριθμόν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ». Πρέπει ὅμως ἐδῶ νά διευκρινίσουμε ὅτι τό κείμενο τῆς Ἀποκαλύψεως μιλάει συγκεκριμένα γιά τό χρόνο πού θά κληθοῦν οἱ ἄνθρωποι νά βάλουν στό χέρι τους ἤ στό μέτωπό τους τό χάραγμα. Σύμφωνα μέ σαφῆ ὁδηγία τοῦ ἁγίου Γέροντος Παϊσίου τόσο ἡ κάρτα τοῦ ΑΜΚΑ, ὅσο ἀκόμα χειρότερα ἡ ἑπόμενη ἠλεκτρονική κάρτα πού θά ἐπακολουθήσει μέ τό μικροτσίπ δέν ἀποτελοῦν τό χάραγμα, ἀλλά προετοιμασία καί εἴσοδο σ’ αὐτό τό χάραγμα. Μετά λοιπόν ἀπό τήν ἠλεκτρονική κάρτα τοῦ ΑΜΚΑ «τό φακέλλωμα», γιά νά προχωρήσουν πονηρά στό σφράγισμα θά λένε συνέχεια στήν τηλεόραση, ὅτι πῆρε κάποιος τήν κάρτα τοῦ δεῖνα, καί τοῦ σήκωσε τά χρήματα ἀπό τήν τράπεζα. Ἀπό τήν ἄλλη μεριά θά διαφημίζουν «τό τέλειο σύστημα» τό σφράγισμα στό χέρι ἤ στό μέτωπο μέ ἀκτῖνες Laser. Ἀπό ὅλα τά παραπάνω ἐκτεθέντα συνάγεται ἀβίαστα τό συμπέρασμα ὅτι οἱ διατάξεις τῶν Ν. 2655/2008 ἄρθρο 153 καί 3518/2006 ἄρθρο 62 εἶναι ἀντισυνταγματικές ἐπειδή ἀντίκεινται καί παραβιάζουν οὐσιώδεις διατάξεις τοῦ Ἑλληνικοῦ Συντάγματος, καί θεμελιώδη δικαιώματα τοῦ ἀνθρώπου πού περιλαμβάνονται καί στό Χάρτη θεμελιωδῶν δικαιωμάτων τῆς Ε.Ε. καθώς καί τῆς Εὐρωπαϊκῆς Σύμβασης ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων. Αντίσταση στον ΑΜΚΑ
Ἑπομένως ἀποτελεῖ καθῆκον κάθε ἐλεύθερου καί δημοκράτη πολίτη νά ἀντισταθεῖ στήν ἐφαρμογή τῶν ἀνωτέρω νόμων καί νά ἀρνηθεῖ τήν ἀποδοχή καί παραλαβή τοῦ ΑΜΚΑ. Ἔχει καθῆκον ἰδιαίτερα ὁ ὀρθόδοξος χριστιανός νά ἐνεργήσει κατ’ αὐτόν τόν τρόπο πρός ὁμολογία τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως. Ἄς καταστεῖ σαφές ὅτι μέ αὐτές τίς ἐνέργειες δέν ἀποσκοποῦμε στήν ἀνυπακοή στό νόμο καί τήν πρόκληση λειτουργικῶν προβλημάτων στήν οἰκονομική καί γενικότερη ζωή τῆς κοινωνίας μας ἀλλά σέ μιά νέα νομοθετική ρύθμιση, ἡ ὁποία θά εἶναι σύμφωνη μέ τό Ἑλληνικό Σύνταγμα καί τίς διατάξεις προστασίας τῶν θεμελιωδῶν δικαιωμάτων τοῦ ἀνθρώπου τῆς Ε.Ε. Σέ μιά εὐνομούμενη πολιτεία μέ ἀνθρωπιά καί πολιτισμό ἀντάξιο τῆς πολυχιλιετοῦς λαμπρῆς Ἑλληνικῆς ἱστορικῆς καί πολιτισμικῆς κληρονομιᾶς μας ἁρμόζει ἔτσι νά ἀγωνιστοῦμε χωρίς φόβο καί πάθος ἀλλά μέ τόν ἐνθουσιασμό πού μᾶς παρέχει ὁ θεανθρώπινος πολιτισμός μας καί ἡ Ὀρθόδοξη ἐν Χριστῷ ἐμπειρία μας.
Αφθονοπάροχη η Πρόνοια του Θεού Γιά τίς δύσκολες ἡμέρες τέλος ἔχουν πεῖ οἱ Ἅγιοι γέροντες π. Παΐσιος, π. Ἀμβρόσιος καί ἄλλοι, ὅτι ὄχι μόνο δέν θά μειωθεῖ ἡ ἀγαθή Πρόνοια τοῦ Θεοῦ, ἀλλά θά πολλαπλασιασθεῖ ὡς ἀφθονοπάροχος Ἄκτιστη Χάρη, πού θά κραταιώνει τούς πιστούς καί θά τούς ἐνισχύει γιά νά μή καμφθοῦν. Ὅπως ἐπί 40 χρόνια στήν ἔρημο ὁ Θεός τροφοδοτοῦσε τούς Ἑβραίους μέ τό μάννα, μέ τά ὀρτύκια, μέ τό καθαρό νερό, ἔτσι καί στίς ὁριακές, στίς δύσκολες ἡμέρες τοῦ Ἀντιχρίστου, θαυματουργικά θά διάγουν τό βίο τους οἱ πιστοί Χριστιανοί. Βέβαια ὁ Πανάγαθος Θεός θά ἐπιτρέπει ἤ θά θέλει καί τό ἱερό μαρτύριο, ἀκριβῶς γιά νά ἀναδείξει καί στήν ἐποχή μας Ἁγίους Μάρτυρες. Στό θεόπνευστο βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως στόν 1ο στίχο τοῦ 14ου κεφαλαίου παριστάνονται οἱ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ, πού δέ θά ἔχουν δεχθεῖ τό σφράγισμα τοῦ Ἀντιχρίστου ὁλόλαμπροι ἔχοντες ἐπί τῶν μετώπων τους γεγραμμένο τό ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τοῦ Πατρός Αὐτοῦ. Ὁ π. Παΐσιος μάλιστα ὑπεστήριζε, ὅτι οἱ Ἅγιοι τοῦ παρελθόντος βλέποντας ἀπό τόν οὐρανό τή Χάρη καί τήν προκύπτουσα ἀσύλληπτη ὑπομονή τῶν ἁγίων μαρτύρων τῆς νέας ἐποχῆς, θά ζηλεύουν μέ τήν καλή ζήλεια καί θά εὔχονται στόν ἐν Τριάδι Θεό νά ἐπισφραγισθεῖ καί νά εὐοδωθεῖ χαρισματικά τό μαρτύριό τους πρός δόξαν Θεοῦ. Στό παρακάτω ἁγιογραφικό κείμενο φαίνονται ἀνάγλυφα οἱ πάρα πολλές περιπέτειες, οἱ κίνδυνοι καί οἱ δοκιμασίες πού ὑπέστη ὁ ἀπόστολος Παῦλος κατά τήν ἄσκηση τοῦ ἱεραποστολικοῦ ἔργου. Καί ἡ προσωπική του ζωή ὅμως, ἀλλά καί τό ἐκτεταμένο ἀνά τήν οἰκουμένη ἱεραποστολικό ἔργο χαριτώθηκαν καί μέ παραδείσιες ἀποκαλύψεις ἀλλά καί μέ ἀποδοχή τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ.
Ανεπανάληπτες Παύλειες εμπειρίες Πρός Κορινθίους Β΄ κεφάλαιο ια΄ Ἀδελφοί, ἐν ᾧ δ᾿ ἄν τις τολμᾷ, ἐν ἀφροσύνῃ λέγω, τολμῶ κἀγώ. ῾Εβραῖοί εἰσι; κἀγώ· ᾿Ισραηλῖταί εἰσι; κἀγώ· σπέρμα ᾿Αβραάμ εἰσι; κἀγώ· διάκονοι Χριστοῦ εἰσι; παραφρονῶν λαλῶ, ὑπὲρ ἐγώ· ἐν κόποις περισσοτέρως, ἐν πληγαῖς ὑπερβαλλόντως, ἐν φυλακαῖς περισσοτέρως, ἐν θανάτοις πολλάκις· ὑπὸ ᾿Ιουδαίων πεντάκις τεσσαράκοντα παρὰ μίαν ἔλαβον, τρὶς ἐρραβδίσθην, ἅπαξ ἐλιθάσθην, τρὶς ἐναυάγησα, νυχθημερὸν ἐν τῷ βυθῷ πεποίηκα· ὁδοιπορίαις πολλάκις, κινδύνοις ποταμῶν, κινδύνοις λῃστῶν, κινδύνοις ἐκ γένους, κινδύνοις ἐξ ἐθνῶν, κινδύνοις ἐν πόλει, κινδύνοις ἐν ἐρημίᾳ, κινδύνοις ἐν θαλάσσῃ, κινδύνοις ἐν ψευδαδέλφοις· ἐν κόπῳ καὶ μόχθῳ, ἐν ἀγρυπνίαις πολλάκις, ἐν λιμῷ καὶ δίψει, ἐν νηστείαις πολλάκις, ἐν ψύχει καὶ γυμνότητι· χωρὶς τῶν παρεκτὸς ἡ ἐπισύστασίς μου ἡ καθ᾿ ἡμέραν, ἡ μέριμνα πασῶν τῶν ἐκκλησιῶν. τίς ἀσθενεῖ, καὶ οὐκ ἀσθενῶ; τίς σκανδαλίζεται, καὶ οὐκ ἐγὼ πυροῦμαι; εἰ καυχᾶσθαι δεῖ, τὰ τῆς ἀσθενείας μου καυχήσομαι. ὁ Θεὸς καὶ πατὴρ τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ οἶδεν, ὁ ὢν εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας, ὅτι οὐ ψεύδομαι. ἐν Δαμασκῷ ὁ ἐθνάρχης ᾿Αρέτα τοῦ βασιλέως ἐφρούρει τὴν Δαμασκηνῶν πόλιν πιάσαι με θέλων, καὶ διὰ θυρίδος ἐν σαργάνῃ ἐχαλάσθην διὰ τοῦ τείχους καὶ ἐξέφυγον τὰς χεῖρας αὐτοῦ. Κεφαλαιον ιβ΄ Καυχᾶσθαι δὴ οὐ συμφέρει μοι· ἐλεύσομαι γὰρ εἰς ὀπτασίας καὶ ἀποκαλύψεις Κυρίου. οἶδα ἄνθρωπον ἐν Χριστῷ πρὸ ἐτῶν δεκατεσσάρων· εἴτε ἐν σώματι οὐκ οἶδα, εἴτε ἐκτὸς τοῦ σώματος οὐκ οἶδα, ὁ Θεὸς οἶδεν· ἁρπαγέντα τὸν τοιοῦτον ἕως τρίτου οὐρανοῦ. καὶ οἶδα τὸν τοιοῦτον ἄνθρωπον· εἴτε ἐν σώματι εἴτε ἐκτὸς τοῦ σώματος οὐκ οἶδα, ὁ Θεὸς οἶδεν· ὅτι ἡρπάγη εἰς τὸν παράδεισον καὶ ἤκουσεν ἄρρητα ρήματα, ἃ οὐκ ἐξὸν ἀνθρώπῳ λαλῆσαι. ὑπὲρ τοῦ τοιούτου καυχήσομαι, ὑπὲρ δὲ ἐμαυτοῦ οὐ καυχήσομαι εἰ μὴ ἐν ταῖς ἀσθενείαις μου. ἐὰν γὰρ θελήσω καυχήσασθαι, οὐκ ἔσομαι ἄφρων· ἀλήθειαν γὰρ ἐρῶ· φείδομαι δὲ μή τις εἰς ἐμὲ λογίσηται ὑπὲρ ὃ βλέπει με ἢ ἀκούει τι ἐξ ἐμοῦ. Καὶ τῇ ὑπερβολῇ τῶν ἀποκαλύψεων ἵνα μὴ ὑπεραίρωμαι, ἐδόθη μοι σκόλοψ τῇ σαρκί, ἄγγελος σατᾶν, ἵνα με κολαφίζῃ ἵνα μὴ ὑπεραίρωμαι. ὑπὲρ τούτου τρὶς τὸν Κύριον παρεκάλεσα ἵνα ἀποστῇ ἀπ᾿ ἐμοῦ· καὶ εἴρηκέ μοι· ἀρκεῖ σοι ἡ χάρις μου· ἡ γὰρ δύναμίς μου ἐν ἀσθενείᾳ τελειοῦται. Ἥδιστα οὖν μᾶλλον καυχήσομαι ἐν ταῖς ἀσθενείαις μου, ἵνα ἐπισκηνώσῃ ἐπ᾿ ἐμὲ ἡ δύναμις τοῦ Χριστοῦ. Τό κείμενο αὐτό ἄς ἀποτελέσει γιά ὅλους μας ἔναυσμα γιά ἀγῶνες ἐν Χριστῷ πνευματικούς. Ἀξίζει νά ἀγωνισθοῦμε καί μεῖς πρῶτα γιά τήν ἐκκοπή τῶν παθῶν μας, γιά νά προικισθοῦμε μέ τή θεοσθένεια, τή δύναμη τοῦ Θεοῦ γιά τήν ἀληθινή ἐν Χριστῷ ὁμολογία ἐπ’ εὐκαιρία τοῦ ΑΜΚΑ καί τῶν ἐπερχομένων. Συμπεράσματα Ἀπό τήν προσεκτική μελέτη ὁλοκλήρου τοῦ θέματος ΑΜΚΑ προκύπτουν τά παρακάτω συμπεράσματα: 1. Εἶναι βέβαιο ὅτι ὁ ἐλεύθερος ἐπώνυμος δημοκράτης πολίτης γίνεται ἕνας ἀριθμός, ἀριθμοποιεῖται μέσα στό κατασκευαζόμενο παγκόσμιο κράτος. Ὁλοκληρώνεται πλέον ἡ «παγκοσμιοποίηση» καί πολιτογραφόμαστε στό παγκόσμιο κράτος τῆς Νέας Ἐποχῆς. Ἀπό τήν ἁπλῆ καί μόνο ἀνάγνωση τῶν ἑπτά ἄρθρων τοῦ ἄρθρου 153 τοῦ νόμου 3655/2008 ἀντιλαμβανόμαστε εὔκολα τόν ὁλοκληρωτισμό τοῦ «νέου Κράτους». 2. Κατά τό δεύτερο στάδιο, μέ τήν ἠλεκτρονική κάρτα περιορίζονται οἱ ἐλευθερίες τοῦ ἀνθρώπου, ἀντίθετα πρός τό Ἑλληνικό Σύνταγμα καί τίς διαβεβαιώσεις γιά προστασία τοῦ ἀτόμου ἀπό τή Χάρτα τῆς Ε.Ε. 3. Τά προσωπικά δεδομένα τοῦ ἀνθρώπου πού θά «διαφυλάσσονται» στήν ἠλεκτρονική κάρτα ἀσφάλισης, καθόλου δέ θά διασφαλίζονται ἀπό τήν σύγχρονη ψηφιακή τεχνολογία. 4. Ἡ ἐπιβολή τοῦ ΑΜΚΑ προέκυψε χωρίς τόν παραμικρό κοινωνικό διάλογο. Γιά ἥσσονος σημασίας νομοσχέδια προηγή¬θηκαν ἐπί μῆνες συζητήσεις ἐπί συζητήσεων. Μήπως ὄντως βρισκόμαστε «στή δύση τῆς δημοκρατίας» μέ δεδομένη τήν a priori κατάφαση ὅλων τῶν πολιτικῶν μας ἀρχόντων; (ἐκτός κάποιων τιμητικῶν ἐξαιρέσεων). 5. Ἔστω καί μετά ταῦτα μποροῦν νά γίνουν διορθώσεις στό νόμο, μαζί μέ τήν ἀφαίρεση τῶν ἐπίμαχων ἀπειλῶν πρός τούς πολῖτες. 6. Δέν ὑπάρχει κανένας λόγος νά ἔχουν τίς ἴδιες «ὑποχρεώσεις» ἔναντι τοῦ ΑΜΚΑ καί νά ἐντάσσονται στό σύστημα καί τά ἀνήλικα παιδάκια. Ἔχουν δικαίωμα δικαιοπραξίας τά ἀνήλικα παιδιά; Πῶς γιά ἕνα τόσο σοβαρό θέμα ὁλοκλήρου ζωῆς ἀναλαμβάνουν τήν εὐθύνη τους οἱ γονεῖς; 7. Ὅλοι μας πρέπει μέ μετάνοια καί πᾶσα νηφαλιότητα νά δεηθοῦμε τοῦ Κυρίου νά ἀποτρέψει τόν παρόντα κίνδυνο, πού ἅπτεται τῆς αἰωνίου ζωῆς μας. Ὅμως καθένας μας ἔχει τό μερίδιο τῆς δικῆς του εὐθύνης. 8. Πρέπει νά ἀρχίσει ἕνας γόνιμος διάλογος ἀνάμεσα στόν Ὀρθόδοξο Ἑλληνικό λαό καί τή Σεπτή Διοίκηση τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἤδη ὑπάρχει τοποθέτηση ἀπό τό παρελθόν ἐκ μέρους τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τῆς Ἐγκυκλίου 2641/98, πού βοηθάει ὅλους μας νά συνεργαζόμαστε καί νά συμπνευματιζόμαστε ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ - ἐκκλησιολογικῷ τῷ τρόπῳ. Αὐτή ἡ ἐν Χριστῷ ἀλληλοπεριχώρηση θά ἑλκύσει τήν Ἄκτιστη Χάρη τοῦ Παναγάθου Κυρίου μας καί τήν κραταιά Προστασία Του πρός τό λαό Του. 9. Ὁ καλοπροαίρετος διάλογος θά αὐξήσει τό φρόνημα τῆς ὑπακοῆς πρός τούς ὑπευθύνους πνευματικούς Πατέρες, τούς Ἐπισκόπους τῆς Ἱεραρχίας μας καί σύμπασα ἡ Ἐκκλησία μας θά πάρει θεοφώτιστες ἀποφάσεις. 10. Χρειαζόμαστε χρόνο γιά νά ἐνημερωθοῦμε σωστά, ἐκτενέστερα καί σέ βάθος. Ἐκ Θεοῦ μᾶλλον ἦταν ἡ ἀναβολή μέχρι 1ης Ὀκτωβρίου. Μακάρι ἡ ἀγαθή Πρόνοια τοῦ ἐν Τριάδι Θεοῦ νά μᾶς δώσει καί ἄλλο χρόνο, ὥστε ὅλα, εἰ δυνατόν, τά μέλη ἑκάστης οἰκογενείας νά συντονισθοῦν στίς θεοφώτιστες ἀποφάσεις τῆς μεγάλης οἰκογενείας, τῆς Ἐκκλησίας μας. 11. Μποροῦμε ὡστόσο νά στέλνουμε τή διαμαρτυρία μας πρός τήν Κυβέρνησή μας. Ταπεινῶς φρονοῦμε ὅτι εἶναι δυνατόν τοῦ Κυρίου συνεργοῦντος, νά ἀνατραποῦν οἱ Κυβερνητικές ἀποφάσεις καί νά δοθοῦν καλύτερες λύσεις. 12. Ἔχουν συνταχθεῖ ἀπό κάποιους ἐν Χριστῷ ἀδελφούς λαϊκούς κάποιοι τύποι διαμαρτυρίας - ἐνστάσεως πρός τό Ὑπουργεῖον Ἀπασχόλησης καί Κοινωνικῆς Προστασίας, Γεν. Γραμματεία Κοινωνικῶν Ἀσφαλίσεων, πού μποροῦμε ἀπό τώρα νά στείλουμε ἐπώνυμα τίς ἀπόψεις μας, τήν κριτική μας καί τέλος νά διατυπώσουμε τήν ἄρνησή μας γιά τήν παραλαβή τοῦ ΑΜΚΑ. Στήν Ὀρθόδοξη Ρουμανία, χώρα πού ἀνήκει ἤδη στήν Ε.Ε. στίς ἑνορίες καί στά Μοναστήρια της συγκεντρώνονται χιλιάδες καί χιλιάδες ὑπογραφές, γιά νά δηλώσουν οἱ πιστοί τήν ἄρνησή τους πρός τήν προετοιμαζόμενη ἠλεκτρονική ταυτότητα, ἀντίστοιχη πρός τό δικό μας ΑΜΚΑ. Ὁ ἅγιος γέροντας π. Iustin Pârvu τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Petru Vodā τῆς Ρουμανικῆς Μολδαβίας, πνευματικός πατέρας χιλιάδων Ρουμάνων, σάν τόν π. Πορφύριο, π. Παΐσιο, π. Ἰάκωβο, προετοιμάζει τούς πιστούς νά μή συνταχθοῦν στό ἀντίστοιχο κράτος τῆς Νέας Ἐποχῆς. Ἀξιοθαύμαστο καί ἀξιομίμητο παράδειγμα γιά ὅλους μας ὁ ἁγιασμένος γέροντας πατήρ Ἰουστῖνος μέ ὅλα τά πνευματικά του τέκνα. Οἱ ἅγιες εὐχές του μαζί μέ τίς εὐχές ὅλων τῶν ἁγίων μας προσφάτων καί παλαιοτέρων νά συνοδεύουν καί νά κραταιώνουν ὅλους μας στήν Ὀρθόδοξη ἐν Χριστῷ ὁμολογία.

Ο λόγος στην Κοιμήση της Θεοτόκου- από την ΠΕΙΡΑΙΚΗ ΕΝΟΡΙΑ

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ

«…Αν ο θάνατος των οσίων είναι τίμιος και η μνήμη δικαίου συνοδεύεται από εγκώμια, πόσο μάλλον τη μνήμη της αγίας των αγίων, δια της οποίας επέρχεται όλη η αγιότης στους αγίους, δηλαδή τη μνήμη της αειπάρθενης και Θεομήτορος, πρέπει να την επιτελούμε με τις μεγαλύτερες ευφημίες.

Αυτό πράττουμε εορτάζοντας την επέτειο της αγίας κοιμήσεως ή μεταστάσεώς της, που αν και με αυτή είναι λίγο κατώτερη από τους αγγέλους, όμως ξεπέρασε σε ασύγκριτο βαθμό και τους αγγέλους και τους αρχαγγέλους και όλες τις υπερκόσμιες δυνάμεις δια της εγγύτητός της προς τον Θεό και δια των από παλαιά γραμμένων και πραγματοποιημένων σ' αυτή θαυμασίων.

Ο θάνατός της είναι ζωηφόρος, μεταβαίνοντας σε ουράνια και αθάνατο ζωή, και η μνήμη τούτου είναι χαρμόσυνη εορτή και παγκόσμια πανήγυρις, που όχι μόνο ανανεώνει τη μνήμη των θαυμασίων της Θεομήτορος, αλλά και προσθέτει τη κοινή και παράδοξη συνάθροιση των ιερών Αποστόλων από κάθε μέρος της γης για την πανίερη κηδεία της, με θεολήπτους ύμνους, με τις αγγελικές επιστασίες και χοροστασίες και λειτουργίες γι΄ αυτήν.

Οι Απόστολοι προπέμπουν, ακολουθούν, συμπράττουν, αποκρούουν, αμύνονται και συνεργούν με όλη τη δύναμη μαζί με εκείνους που εγκωμιάζουν το ζωαρχικό και θεοδόχο εκείνο σώμα, το σωστικό φάρμακο του γένους μας, το σεμνολόγημα όλης της κτίσεως.

Ενώ ο ίδιος ο Κύριος Σαβαώθ και Υιός αυτής της αειπάρθενης, είναι αοράτως παρών και αποδίδει στη μητέρα την εξόδιο τιμή. Σε αυτού τα χέρια εναπέθεσε και το θεοφόρο πνεύμα, δια του οποίου έπειτα από λίγο μεταθέτει και το συζυγικό προς εκείνο σώμα σε χώρο αείζωο και ουράνιο.

Διότι μόνο αυτή, ευρισκομένη ανάμεσα στο Θεό και σ' ολόκληρο το ανθρώπινο γένος, τον μεν Θεό κατέστησε υιόν ανθρώπου, τους δε ανθρώπους έκανε υιούς Θεού, ουρανώσασα τη γη και θεώσασα το γένος. Και μόνο αυτή από όλες τις γυναίκες αναδείχθηκε μητέρα του Θεού εκ φύσεως πάνω από κάθε φύση. Υπήρξε βασίλισσα κάθε εγκοσμίου και υπερκοσμίου κτίσματος.

Τώρα έχοντας και τον ουρανό κατάλληλο κατοικητήριο, ως ταιριαστό της βασίλειο, στον οποίο μετατέθηκε σήμερα από τη γη, στάθηκε και στα δεξιά του παμβασιλέως με διάχρυσο ιματισμό ντυμένη και στολισμένη, όπως λέγει ο προφήτης. (Ψαλμ. 44,11). Διάχρυσο ιματισμό, που σημαίνει στολισμένη με τις παντοειδείς αρετές. Διότι μόνο αυτή κατέχει τώρα μαζί με το θεοδόξαστο σώμα και με τον Υιό, τον ουράνιο χώρο. Δεν μπορούσε πραγματικά γη και τάφος και θάνατος να κρατεί έως το τέλος το ζωαρχικό και θεοδόχο σώμα της και αγαπητό ενδιαίτημα ουρανού και του ουρανού των ουρανών.

Αποδεικτικό για τους μαθητές στοιχείο περί της αναστάσεώς της από τους νεκρούς γίνονται τα σινδόνια και τα εντάφια, που μόνα απέμειναν στο τάφο και βρέθηκαν από εκείνους που ήλθαν να την ζητήσουν, όπως συνέβηκε προηγούμενα με τον Υιό και δεσπότη. Δεν χρειάσθηκε να μείνει και αυτή επίσης για λίγο πάνω στη γη, όπως ο Υιός της και Θεός, γι' αυτό αναλήφθηκε αμέσως προς τον υπερουράνιο χώρο από τον τάφο.

Με την ανάληψή της η Θεομήτορ συνήψε τα κάτω με τα άνω και περιέλαβε το πάν με τα γύρω της θαυμάσια, ώστε και το ότι είναι ελαττωμένη πολύ λίγο από τους αγγέλους, γευόμενη το θάνατο, αυξάνει τη υπεροχή της σε όλα . Και έτσι είναι η μόνη από όλους τους αιώνες και από όλους τους αρίστους που διαιτάται με το σώμα στον ουρανό μαζί με τον Υιό και Θεό.

Η Θεομήτωρ είναι ο τόπος όλων των χαρίτων και πλήρωμα κάθε καλοκαγαθίας και εικόνα κάθε αγαθού και κάθε χρηστότητος, αφού είναι η μόνη που αξιώθηκε όλα μαζί τα χαρίσματα του Πνεύματος και μάλιστα η μόνη που έλαβε παράδοξα στα σπλάχνα της εκείνον στον οποίο βρίσκονται οι θησαυροί όλων των χαρισμάτων. Τώρα δε με το θάνατό της προχώρησε από εδώ προς την αθανασία και δίκαια μετέστη και είναι συγκάτοικος με τον Υιό στα υπερουράνια σκηνώματα και από εκεί επιστατεί με τις ακοίμητες προς αυτόν πρεσβείες εξιλεώνοντας αυτόν προς όλους μας.

Είναι τόσο πολύ πλησιέστερη από τους πλησιάζοντας το Θεό, όχι μόνο από τους ανθρώπους, αλλά και από αυτές τις αγγελικές ιεραρχίες. «Τα Σεραφίμ στέκονταν γύρω του» (Ησαϊας 6,2) και ο Δαβίδ λέγει: «παρέστη η βασίλισσα στα δεξιά σου».

Βλέπετε τη διαφορά της στάσεως; Από αυτή μπορείτε να καταλάβετε και τη διαφορά της, κατά την αξία της τάξεως. Διότι τα Σεραφείμ ήταν γύρω από το Θεό, πλησίον δε στον ίδιο μόνο η βασίλισσα και μάλιστα στα δεξιά του. Όπου κάθισε ο Χριστός στον ουρανό, δηλαδή στα δεξιά της μεγαλωσύνης, εκεί στέκεται και αυτή τώρα που ανέβηκε από τη γη στον ουρανό.

Ποιός δεν γνωρίζει ότι η Παρθενομήτωρ είναι εκείνη η βάτος που ήταν αναμμένη αλλά δεν καταφλεγόταν. (Ψαλμ.44,19) Και αυτή η λαβίδα, που πήρε το Σεραφίμ, τον άνθρακα από το θυσιαστήριο, που συνέλαβε δηλαδή απυρπολήτως το θείο πυρ και κανείς άλλος δεν θα μπορούσε να έλθει προς το Θεό. Επομένως μόνη αυτή είναι μεθόριο της κτιστής και της άκτιστης φύσεως.

Ποιός θα αγαπούσε το Υιό και Θεό περισσότερο από τη μητέρα, η οποία όχι μόνο μονογενή τον γέννησε, αλλά και μόνη της αυτή χωρίς ανδρική ένωση, ώστε να είναι το φίλτρο διπλάσιο.

Όπως λοιπόν, αφού μόνο δι' αυτής επεδήμησε προς εμάς, φανερώθηκε και συναναστράφηκε με τους ανθρώπους, ενώ πρίν ήταν αθέατος, έτσι και στον μελλοντικό ατελεύτητο αιώνα κάθε πρόοδος και αποκάλυψη μυστηρίων χωρίς αυτήν θα είναι αδύνατος.

Δια μέσου της Θεομήτορος θα υμνούν το Θεό γιατί αυτή είναι η αιτία, η προστάτης και πρόξενος των αιωνίων. Αυτή είναι θέμα των προφητών, αρχή των Αποστόλων, εδραίωμα των μαρτύρων, κρηπίς των διδασκάλων, η ρίζα των απορρήτων αγαθών, η κορυφή και τελείωση κάθε αγίου.

Ω Παρθένε θεία και τώρα ουρανία, πως να περιγράψω όλα σου τα προσόντα; Πως να σε δοξάσω, το θησαυρό της δόξας; Εσένα και η μνήμη μόνο αγιάζει αυτόν που την χρησιμοποιεί.

Μετάδωσε πλούσια λοιπόν τα χαρίσματά σου στο λαό σου, Δέσποινα, δώσε τη λύση των δεινών μας, μετάτρεψε όλα προς το καλύτερο με τη δύναμή σου, δίδοντας τη χάρη σου για να δοξάζουμε το προαιώνιο Λόγο που σαρκώθηκε από σένα γα μας μαζί με τον άναρχο Πατέρα και το ζωοποιό Πνεύμα, τώρα και πάντοτε και στους ατελευτήτους αιώνες. Γένοιτο...».

(απόσπασμα από τις Πατερικές εκδόσεις «Γρηγόριος ο Παλαμάς», τόμος 1
ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ - http://clubs.pathfinder.gr/panagia/1108868

Περιγραφή της εικόνας της Κοιμήσεως της Θεοτόκου

«…Εν τω μέσω η Παναγία κειμένη επί της κλίνης νεκρά, έχουσα επί του Παναγίου στήθους αυτής εσταυρωμένας τας θεοφόρους χείρας. Και πλησίον της κλίνης ένθεν και ένθεν μανουάλια με λαμπάδες ανημμένας.

Ο δε Απόστολος Παύλος και ο Θεολόγος Ιωάννης παρά τους πόδας αυτής ασπάζονται αυτήν2, και γύρωθεν οι λοιποί απόστολοι και οι άγιοι ιεράρχαι, Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης, Ιερόθεος και Τιμόθεος βαστάζοντες Ευαγγέλια, και γυναίκες κλαίουσαι.

Επάνωθεν δε αυτής ο Χριστός φέρων εις τας αγκάλας του την παναγίαν ψυχήν εν νεφέλη λευκή, και γύρωθεν αυτού ακτίνες φωτός και πλήθος αγγέλων.

Και άνωθεν εις τον αέρα πάλιν οι δώδεκα Απόστολοι φερόμενοι επί νεφελών.

Εις δε την δεξιάν άκραν του οσπιτίου ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός βαστών χαρτίον λέγει: «Αξίως ως έμψυχόν σε ουρανόν υπεδέξαντο ουράνια, Πάναγνε, θεία σκηνώματα...», και εις την αριστεράν ο άγιος Κοσμάς ο ποιητής βαστών και αυτός χαρτίον λέγει: «Γυναίκά σε θνητήν, αλλ’ υπερφυώς και μητέρα Θεού ειδότες, πανάμωμε, οι κλεινοί απόστολοι...» 3.

Απολυτίκιο

Στην γέννα σου την παρθενία εφύλαξες, στην κοίμησή σου τον κόσμο δεν τον άφησες, Θεοτόκε. Μίσεψες στη ζωή, γιατί είσαι μητέρα της ζωής και λυτρώνεις με τις πρεσβείες σου τις ψυχές μας από τον θάνατο.

Σημειώσεις

1) Ο υμνογράφος πλέκει το όνομα της Παναγίας με το όνομα της αδελφής του Ααρών, και λέγει πως ανοίγει το χορό γύρω στο λείψανο της Παναγίας, όπως τον καιρό που περάσανε οι Εβραίοι την Ερυθρή θάλασσα: «Λαβούσα δε Μαριάμ η προφήτις η αδελφή του Ααρών το τύμπανον εν τη χειρί αυτής, και εξήλθοσαν πάσαι αι γυναίκες οπίσω αυτής μετά τυμπάνων και χορών. Εξήρχε δε αυτών η Μαριάμ λέγουσα: «Άσωμεν τω Κυρίω, ενδόξως γαρ δεδόξασται. Ίππον και αναβάτην έρριψεν εις θάλασσαν». (Έξοδ. ιε’, 20). Από τούτην την ιστορία επήρε έμπνευση κι’ ο Σολωμός κ’ έγραψε μέσα στον Ύμνο εις την Ελευθερία ετούτους τους στίχους, ιστορώντας το πνίξιμο των εχθρών στον Αχελώο: «Α! Γιατί δεν έχω τώρα τη φωνή του Μωϋσή; Μεγαλόφωνα, την ώρα όπου εσβυούντο οι μισητοί, τον Θεόν ευχαριστούσε στου πελάου τη λύσσα εμπρός, και τα λόγια αχολογούσε αναρίθμητος λαός. Ακολουθά την αρμονία η αδελφή του Ααρών, η προφήτισσα Μαρία, μ’ ένα τύμπανον τερπνόν, και πηδούν όλες οι κόρες με τσ’ αγκάλες ανοιχτές, τραγουδώντας ανθοφόρες με τα τύμπανα κ’ εκειές».

2) Και ο απόστολος Πέτρος παρά την κεφαλήν της κλαίων και θυμιών. (συμπλήρ. Φ.Κ.)

3) Στις περισσότερες τοιχογραφίες της Κοιμήσεως ο άγιος Κοσμάς γράφει στο χαρτί του: «Αμφεπονείτο αΰλων τέξις ουρανοβάμων εν Σιών το θείον σώμα σου...» (Φ.Κ.).

Ύμνος εις την Κοίμησην της Θεοτόκου

«…Ω, τι παράδοξο θαύμα! Η πηγή της ζωής σε μνήμα αποθέτεται, κι’ ο τάφος σκάλα γίνεται που πάγει στον ουρανό. Ευφραίνου Γεθσημανή, η αγιασμένη εκκλησιά της Θεοτόκου. Ας κράξουμε οι πιστοί, έχοντες τον Γαβριήλ για ταξίαρχο: Κεχαριτωμένη, χαίρε, με σένα είναι ο Κύριος, που δωρίζει στον κόσμο με σένα το μέγα έλεος.

Την κοίμησή σου δοξάζουνε Εξουσίες, Θρόνοι, Αρχές, Κυριότητες, Δυνάμεις και Χερουβίμ και τα φρικτά Σεραφείμ. Αναγαλλιάζουνε οι άνθρωποι στολισμένοι για τη γιορτή σου. Προσκυνάνε οι βασιλιάδες, μαζί με τους Αρχαγγέλους και τους Αγγέλους, και ψέλνουνε: Κεχαριτωμένη χαίρε, μαζί σου είναι ο Κύριος, που δωρίζει στον κόσμο με σένα το μέγα έλεος.

Στολισμένη με τη θεϊκή δόξα η ιερή και δοξασμένη, Παρθένε, μνήμη σου, κι’ όλους τους πιστούς τους σύναξε για να ευφρανθούνε, και μπροστά απ’ όλους πηγαίνει η Μαριάμ1 με χορό και με τύμπανα ψέλνοντας τον μονογενή σου, γιατί με δόξα δοξάσθηκε.

Τους δικούς σου υμνολόγους, Θεοτόκε, που συγκροτήσανε έναν πνευματικό θίασο, εσύ που είσαι ζωντανή κι’ άφθονη πηγή, στερέωσέ τους. Και στη θεϊκή δόξα σου αξίωσέ τους με στεφάνια δόξας να στεφανωθούνε.

Νικηθήκανε της φύσης οι νόμοι σε σένα, Παρθένε άχραντε. Γιατί σε σένα παρθενεύει η γέννα, και με τη ζωή σμίγει ο θάνατος. Εσύ που απόμεινες μετά τη γέννα Παρθένος και μετά θάνατο ζωντανή, σώζε παντοτινά, Θεοτόκε, την κληρονομία σου…».

Η ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Η ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

«Τὴ ΙΕ' τοῦ αὐτοῦ μηνός, μνήμη τῆς πανσέπτου Μεταστάσεως τῆς ὑπερενδόξου Δεσποίνης ἡμῶν καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας»

Όπως είναι γνωστό, επάνω από το Σταυρό ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, έδωσε εντολή και την Παναγία μητέρα του παρέλαβε ο Ευαγγελιστής Ιωάννης στο σπίτι του, όπου διέμεινε μαζί με τον αδελφό του Ιάκωβο και τη μητέρα του Σαλώμη, συγγενή της Θεοτόκου.

Όταν δεν ήλθε η στιγμή να τελειώσει την επίγεια ζωή της, άγγελος Κυρίου της το έκανε γνωστό τρεις μέρες πιο πριν ότι πρόκειται να γίνει η μετάστασή της από τη γη στον ουρανό.

Πήγε τότε ο Άγγελος και της είπε: «Αυτά λέγει ο Υιός σου: είναι καιρός να παραλάβω τη μητέρα Μου κοντά Μου. Γι’ αυτό να μην ταραχθείς, αλλά δέξου το μήνυμα με ευφροσύνη, επειδή μεταβαίνεις σε ζωή αθάνατη».

Μόλις το άκουσε η Θεοτόκος, χάρηκε πολύ και από τον πολύ πόθο της να μεταβεί στον μονογενή Υιό της, ανέβηκε με βιασύνη και προθυμία στο Όρος των Ελαιών για να προσευχηθεί, διότι είχε αυτή τη συνήθεια, να ανεβαίνει συχνά σ’ αυτό το όρος. Τότε ακολούθησε θαύμα παράδοξο. Όταν ανέβηκε εκεί η Θεοτόκος, έκλιναν την κορυφή τους τα δέντρα, σαν να ήταν έμψυχα και λογικά, και την προσκύνησαν και έτσι έδειξαν το σεβασμό τους και τίμησαν την Κυρία και Δέσποινα του κόσμου.

Αφού προσευχήθηκε αρκετά η Πανάχραντη, επέστρεψε στην οικία της. Άναψε φώτα πολλά, ευχαρίστησε τον Θεό και κάλεσε τις συγγενείς και τις γειτόνισσες. Στη συνέχεια, ετοιμάζει όλα τα απαραίτητα για τον ενταφιασμό της. Φανερώνει και στις άλλες γυναίκες τα λόγια που της είπε ο Άγγελος για της εις τους ουρανούς μετάστασή της και σαν απόδειξη των λόγων της, δείχνει το χαροποιό και νικητικό σημείο, που της έδωσε ο Άγγελος, ένα κλαδί φοίνικα.

Οι καλεσμένες γυναίκες, μόλις άκουσαν αυτό το λυπηρό μήνυμα, άρχισαν τους θρήνους και έπειτα παρακαλούσαν την Παναγία να μη τις αφήσει ορφανές. Και η Θεοτόκος τις βεβαίωσε ότι, αφού μετασταθεί στους ουρανούς, θα φυλάει όχι μόνον αυτές αλλά και όλο τον κόσμο. Με τέτοια παρηγορητικά λόγια στάματησε την υπερβολική λύπη τους.

Η παράδοση αναφέρει ότι την τρίτη ημέρα από την εμφάνιση του αγγέλου, οι Απόστολοι δεν ήταν όλοι στα Ιεροσόλυμα, αλλά σε μακρινούς τόπους όπου κήρυτταν το Ευαγγέλιο. Τότε ξαφνικάνεφέλη τους άρπαξε και τους έφερε όλους μπροστά στο κρεβάτι, όπου ήταν ξαπλωμένη η Θεοτόκος και περίμενε την κοίμησή της.

Μαζί με τους Αποστόλους ήρθε και ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης, ο Απόστολος Τιμόθεος και οι λοιποί θεόσοφοι ιεράρχες. Όλοι αυτοί, μόλις έμαθαν την αιτία για την οποία συνάχθηκαν αιφνιδίως και παραδόξως, έλεγαν στην Θεοτόκο: «όσο σε βλέπαμε, Δέσποινα, να ζεις και να μένεις στον κόσμο,παρηγορούμεθα σαν να βλέπαμε τον Υιόν σου. Επειδή όμως τώρα με τη βουλή του Υιού σου και Θεού μεταβαίνεις στα ουράνια, γι’ αυτό καθώς βλέπεις θρηνούμε και δακρύζουμε, αν και από την άλλη χαιρόμαστε για όσα θαυμαστά σου έγιναν». Τότε η Θεοτόκος τους αποκρίθηκε: «Μαθητές του Υιού μου και Θεού, μην κάνετε πένθος και λύπη τη χαρά μου».

Όταν ειπώθηκαν αυτά τα λόγια φτάνει και ο Απόστολος Παύλος. Έπεσε στα πόδια της Θεομήτορος, την προσκύνησε και την εγκωμίασε με πολλά ουράνια εγκώμια: «Χαίρε, ω Μήτερ της ζωής, διότι αν και δεν έζησα σωματικώς κοντά στον Υιό σου, βλέποντας όμως εσένα, νόμιζα ότι έβλεπα Εκείνον».

Μετά αποχαιρετά όλους, ξαπλώνει πάνω στο νεκροκρέββατο, σταύρωσε τα χέρια της, προσφέρει δεήσεις και ικεσίες στον Υιό της για τη σύσταση και την ειρήνη όλου του κόσμου, γεμίζει τους Αποστόλους και ιεράρχες από την ευλογία του Υιού της που δίνεται απ’ αυτήν στους ανθρώπους, και έτσι αφήνει στα χέρια του Υιού της και Θεού την ολόφωτη και παναγία ψυχή της.

Τότε ο κορυφαίος των Αποστόλων Πέτρος άρχισε να λέει στην Θεοτόκο επιτάφια εγκώμια, ενώ οι άλλοι Απόστολοι σήκωσαν το νεκροκρέβατο. Άλλοι προπορεύονταν βαστάζοντας λαμπάδες και ψάλλοντας ύμνους και άλλοι ακολουθούσαν ως το τάφο το σώμα της Θεομήτορος. Ακούγονταν και Άγγελοι από τον ουρανό που έψαλλαν και γέμιζαν τον αέρα οι μελωδίες τους.

Όλα αυτά μην υποφέροντας να βλέπουν και να ακούν οι άρχοντες των Ιουδαίων, παρεκίνησαν κάποιους από το λαό και τους έπεισαν να παρεμποδίσουν την πομπή. Όμως η θεία δίκη πρόφτασε και παίδεψε τους τολμήσαντας με το να τους τυφλώσει.

Έπειτα οι έφτασαν οι Απόστολοι στη Γεσθημανή, ενταφίασαν το πάναγνο σώμα της Θεοτόκου και περίμεναν εκεί τρεις μέρες ακούγοντας ακαταπαύστως σε όλο αυτό το διάστημα τους ύμνους και τις μελωδίες των αγίων Αγγέλων.

Μετά από τρεις ημέρες, άνοιξαν τον τάφο και έκπληκτοι διαπίστωσαν ότι η Παναγία αναστήθηκε σωματικά και αναλήφθηκε στους ουρανούς. Και βέβαια όλη η ανθρωπότητα, με ευγνωμοσύνη για τις πρεσβείες της στο Σωτήρα Χριστό, αναφωνεί: «Χαίρε, ω Μήτερ της ζωής».

Η υπεραγία Θεοτόκος είναι ο πραγματικός οδηγός, για όσους θέλουν ν’ ανυψώνονται προς τον Θεό.Έργο της είναι να πρεσβεύει στον Τριαδικό Θεό για όλους τους ανθρώπους. Για μας τους ορθοδόξους η Θεοτόκος είναι η «ακαταίσχυντος προστασία και η αμετάθετος προς τον ποιητή μεσιτεία».

Δίκαια μπορούμε να αποθέσουμε τις ελπίδες μας προς την υπεραγία Θεοτόκο αφού, κατά τον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη, «κανένα άλλο κτίσμα στον κόσμο δεν αγάπησε ποτέ τόσο πολύ τον Ιησού Χριστό, τον Υιό του Θεού, ούτε συμμορφώθηκε τόσο στο θέλημά Του όσο η Παναγία Μητέρα του».Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η τιμή προς την Παναγία ανάγεται στον Υιό της, κατά τον άγιο Ιωάννη το Δαμασκηνό.

xfe.gr

«ΕΝΑ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΑΣΧΑ»

«…Ο Χριστιανός φεύγει από τον κόσμο αυτό, πλαισιωμένος από τη Στρατευομένη Εκκλησία ενώ στην αντίπερα όχθη τον υποδέχεται η Θριαμβεύουσα Εκκλησία. Αν η έξοδος ενός απλού μέλους της Εκκλησίας από τον κόσμο τούτο είναι εκκλησιαστικό γεγονός, η Έξοδος της Πρώτης μέσα στην Εκκλησία, της Θεοτόκου, ήταν κατ’ εξοχήν εκκλησιαστικό γεγονός. Απήχησις της αλήθειας αυτής είναι ο πάνδημος εορτασμός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Η γιορτή αυτή στην Ορθοδοξία αποτελεί ένα δεύτερο Πάσχα…»

Ευθυμίου Στύλιος («Η Πρώτη»)

Απολυτίκιον

«Ἐν τῇ Γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας, ἓν τὴ Κοιμήσει τὸν κόσμον οὗ κατέλιπες Θεοτόκε, , Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν, , μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς, , καὶ ταὶς πρεσβείαις ταὶς σαὶς λυτρουμένη, , ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν».

Κοντάκιον

«Τὴν ἐν πρεσβείαις ἀκοίμητον Θεοτόκον, καὶ προστασίαις ἀμετάθετον ἐλπίδα, τάφος καὶ νέκρωσις οὐκ ἐκράτησεν, ὡς γὰρ ζωῆς Μητέρα, πρὸς τὴν ζωὴν μετέστησεν, ὁ μήτραν οἰκήσας ἀειπάρθενον».

O Οίκος

«Τείχισόν μου τὰς φρένας Σωτήρ μου, τὸ γὰρ τεῖχος τοῦ κόσμου ἀνυμνῆσαι τολμῶ, τὴν ἄχραντον Μητέρα σου, ἐν πύργῳ ῥημάτων ἐνίσχυσόν με, καὶ ἐν βάρεσιν ἐννοιῶν ὀχύρωσόν με, σὺ γὰρ βοᾷς τῶν αἰτούντων πιστῶς τὰς αἰτήσεις πληροῦν, Σὺ οὖν μοὶ δώρησαι γλώτταν, προφοράν, καὶ λογισμὸν ἀκαταίσχυντον, πᾶσα γὰρ δόσις ἑλλάμψεως παρὰ σοῦ καταπέμπεται φωταγωγέ, ὁ μήτραν οἰκήσας ἀειπάρθενον».

Τροπάρια της Εορτής

«Δεῦτε ἀνυμνήσωμεν λαοί, τὴν Παναγίαν Παρθένον ἁγνήν, ἐξ ἦς ἀρρήτως προῆλθε, σαρκωθεὶς ὁ Λόγος τοῦ Πατρός, κράζοντες καὶ λέγοντες, Εὐλογημένη σὺ ἐν γυναιξί, Μακαρία ἡ γαστήρ, ἡ χωρήσασα Χριστόν, Αὐτοῦ ταὶς ἁγίαις χερσί, τὴν ψυχὴν παραθεμένη, πρέσβευε ἄχραντε, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν».

«Τὴν πάνσεπτόν σου Κοίμησιν, Παναγία Παρθένε ἁγνή, τῶν Ἀγγέλων τὰ πλήθη ἐν οὐρανῷ, καὶ ἀνθρώπων τὸ γένος ἐπὶ τῆς γῆς μακαρίζομεν, ὅτι Μήτηρ γέγονας τοῦ ποιητοῦ τῶν ἁπάντων Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ, Αὐτὸν ἱκετεύουσα, ὑπὲρ ἡμῶν μὴ παύση δεόμεθα, τῶν εἰς σὲ μετὰ Θεόν, τὰς ἐλπίδας θεμένων, Θεοτόκε πανύμνητε, καὶ ἀπειρόγαμε».

«Ἤ πανάμωμος νύμφη, καὶ Μήτηρ τῆς εὐδοκίας τοῦ Πατρός, ἡ Θεῷ προορισθεῖσα εἰς ἑαυτοῦ κατοίκησιν, τῆς ἀσυγχύτου ἑνώσεως, σήμερον τὴν ἄχραντον ψυχήν, τῶ Ποιητὴ καὶ Θεῷ παρατίθεται, ἣν Ἀσωμάτων δυνάμεις, θεοπρεπῶς ὑποδέχονται, καὶ πρὸς ζωὴν μετατίθεται, ἡ ὄντως μήτηρ τῆς ζωῆς, ἡ λαμπὰς τοῦ ἀπροσίτου φωτός, ἡ σωτηρία τῶν πιστῶν, καὶ ἐλπὶς τῶν ψυχῶν ἡμῶν».

«Δεῦτε ἅπαντα τὰ πέρατα τῆς γῆς, τὴν σεπτὴν Μετάστασιν τῆς Θεομήτορος μακαρίσωμεν, ἐν χερσὶ γὰρ τοῦ Υἱοῦ, τὴν ψυχὴν τὴν ἄμωμον ἐναπέθετο, ὅθεν τὴ Ἁγία Κοιμήσει αὐτῆς, ὁ κόσμος ἀνεζωοποιήθη, ψαλμοὶς καὶ ὕμνοις, καὶ ὠδαὶς πνευματικαὶς μετὰ τῶν Ἀσωμάτων, καὶ τῶν Ἀποστόλων ἑορτάζων φαιδρώς».

«Τὴν θείαν ταύτην καὶ πάντιμον, τελοῦντες ἑορτὴν οἱ θεόφρονες, τῆς Θεομήτορος, δεῦτε τὰς χείρας κροτήσωμεν, τὸν ἐξ αὐτῆς τεχθέντα Θεὸν δοξάζοντες».

«Ἐκ σοῦ ζωὴ ἀνατέταλκε, τὰς κλεὶς τῆς παρθενίας μὴ λύσασα, πῶς οὖν τὸ ἄχραντον, ζωαρχικόν τε σου σκήνωμα, τῆς τοῦ θανάτου πείρας γέγονε μέτοχον».

«Ζωῆς ὑπάρξασα τέμενος, ζωῆς τῆς ἀϊδίου τετύχηκας, διὰ θανάτου γάρ, πρὸς τὴν ζωὴν μεταβέβηκας, ἡ τὴν ζωὴν τεκοῦσα τὴν ἐνυπόστατον».