Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2008

Εις τα άγια Θεοφάνεια

Με τα μάτια της ψυχής μας, τούτη την ώρα, αδελφοί, βρισκόμαστε στις όχθες του Ιορδάνη ποταμού και βλέπουμε τον Ιησού Χριστό να μπαίνει στα «νάματα», στα νερά του Ιορδάνη κσι να βαπτίζεται από τον άγιο Ιωάννη. Εορτάζουμε, αδελφοί, και πανηγυρίζουμε τα άγια Θεοφάνεια του Σωτήρος στον Ιορδάνη ποταμό. Το γεγονός της βαπτίσεως του Κυρίου δεν είναι απλά μεγάλο αλλά το μεγαλύτερο μετά τη γέννησή Του. Γιατί όμως; Ο Χριστός είναι ο Ανξαμάρτητος Θεός. Γιατί να βαπτιστεί; Πρέπει να γνωρίζουμε ότι ο κόσμος μας πριν έρθει ο Χριστός βρισκόταν σε ένα βαθύ πνευματικό σκοτάδι. Ο άνθρωπος, άλλωστε, δια της παρακοής του έκανε και την φύση από ήρεμη πολύ άγρια. Έτσι όλα όσα υπήρχαν πάνω στο πλανήτη μας, γη, ύδωρ, αέρας είχαν μολυνθεί εξ αιτίας της αμαρτίας του Αδάμ. Έπρεπε να γεννηθεί ο Χριστός μέσα στη σπηλιά της Βηθλεέμ για να αγιάσει τη γη μας. Έπρεπε επίσης μπει ο Χριστός στα νερά του Ιορδάνη για να αγιάσει τα νερά του. Θα ρωτήσει όμως, ίσως, κάποιος. Ο Χριστός, που, όπως λέει ο προφήτης Ησαίας «ουδέ ευρέθη δόλος εν τω στόματι αυτού» και ήταν αναμάρτητος, γατί να δεχτεί το βάπτισμα από τον άγιο Ιωάννη; Για πολλούς λόγους. Εμείς όμως θέλω να προσέξουμε μόνο τρείς. Κατ’ αρχάς για να ελευθερώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία των πρωτοπλάστων. Ο Χριστός, ως εκπρόσωπος ολοκλήρου του ανθρωπίνου γένους ελευθερώνει τον άνθρωπο από την αμαρτία. Γι’ αυτό ο άνθρωπος οφείλει στο Χριστό άπειρο σεβασμό και λατρεία. Ο άνθρωπος, άλλωστε, μετά τη πτώση των πρωτοπλάστων δεν είχε καμμία ελπίδα σωτηρίας. Μόνον αν γινόταν ο Θεός άνθρωπος-και έγινε άνθρωπος εκ της αγίας και αειπαρθένου Θεοτόκου Μαρίας μπορούσε να σώσει το ανθρώπινο γένος από την αμαρτία του Αδάμ. Βλέποντας οι Εβραίοι τούτο το θαυμαστό, να μπαίνει δηλ. ο Χριστός στα νερά και να βγαίνει, έπρεπε να καταλάβουν ότι ο Χριστός είναι ο αναμεννόμενος Μεσσίας. Αντί αυτού όμως αυτοί μετά από λίγα χρόνια θα τον ανεβάσουν στο σταυρό. Τα νερά του Ιορδάνη ποταμού, από την ώρα που μπήκε μέσα τους ο Χριστός αγιάστηκαν. Αλλά και και κάθε φορά που τελείται αγιασμός στα σπίτια ή στους ναούς κατεβαίνει το Άγιο Πνεύμα και αγιάζει τις ψυχές μας. Αυτός είναι ο πρώτος λόγος που βαπτίστηκε ο Χριστός. Βαπτίστηκε όμως και για το λόγο ότι έπρεπε να μας φανερώσει την Αγία Τριάδα. Μέχρι τότε οι Εβραίοι νόμιζαν ότι ο Θεός είναι μόνον Ένας, ο Θεός Πατέρας. Η Βάπτιση του Χριστού, όπου ενεφανίσθη όλη η Αγία Τριάς, εφόσον ο Πατήρ ομιλούσε και έδειχνε τον Υιό του, το Χριστό, που βαπτιζόταν, και το Πνεύμα το Άγιο κατέβαινε στη Κεφαλή του Ιησού εν είδει περιστεράς, κάνει εμάς να αναλογιστούμε το μέγεθος της αγάπης του Θεού. Δεν αφήνει τον άνθρωπο στο σκοτάδι αλλά του δείχνει το Θεό όπως πραγματικά είναι. Ο μόνος όμως που έλαβε τούτο το μήνυμα ήταν ο άγιος Ιωάννης και η άλογη φύση, τα νερά του Ιορδάνη. Οι υπόλοιποι Εβραίοι έμεναν απαθείς θεατές του μεγάλου αυτού γεγονότος. Γιατί όμως κατέβνηκε το άγιο Πνεύμα με τη μορφή περιστεριού και όχι άλλου πτηνού. Γιατί μετά το κατακλυσμό του Νώε έστειλε ο Νώε ένα περιστέρι, το οποίο γύρισε σώο, πράγμα που σήμαινε τη λήξη του κατακλυσμού. Και ο κατακλυσμός της αμαρτίας, ακτ’ εμεέ, είναι μεγαλύτερος. Και αυτός ο κατακλυσμός της αμαρτίας σταματά με το βάπτισμα του Χριστού. Και τέλος, η Βάπτιση του Κυρίου, έλαβε χώρα για να καταλάβουμε εμείς οι χριστιανοί ότι το μυστήριο του Βαπτίσματος, το εισαγωγικό αυτό μυστήριο της Εκκλησίας, μας λυτρώνει από την αμαρτία. Όποιος άνθρωπος δεν μπει στην κολυμβήθρα της Εκκλησίας, όπως είπε ο ίδιος ο Χριστός στο Νικόδημο, δεν μπορεί να σωθεί από την αμαρτία. Το άγιο Πνεύμα που έρχεται κατά το βάπτισμά μας είναι αυτό που μας δίνει τη λύτρωση και σωτηρία. Εύχομε, αδελφοί, αυτό το Άγιο Πνεύμα που πήραμε στη βάπτισή μας και παίρνουμε συνεχώς όποτε μετέχουμε στα μυστήρια της Εκκλησίας, μεγαλύτερο δε όλων είναι η Θεία Ευχαριστία, να μας απομακρύνει από τα πάθη και να μας βάζει στη ψυχή μας τις αρετές. Και έτσι, η ημέρα των Θεοφανείων, ημέρα εμφανίσεως της Αγίας Τριάδος, να μας οδηγεί στο δρόμο της ευσεβείας για να κερδίσουμε το βραβείο των αγίων, τη βασιλεία των Ουρανών. Αμήν!